Bana İş Bul Amca
İş aramaya başlama süreci özgüven depolayarak çıkılan bir yoldur. O güne kadar edinilen birikimin de verdiği destekle insan, dünyayı değiştiren kişi olmaya adaydır artık. Zor ve stresli bir yol kalmıştır nihai hedefe varmaya. O yol ne pahasına olursa olsun geçilecek ve emekler artık meyvasını verecektir. Falan filan...
Hikayenin eğlenceli kısmı bu yolun virajlarında saklı aslında. İşe girmek uğruna yapılanlar artık tam zamanlı bir işten daha uzun süren uğraşlar gerektirmekte; diplomalar, yüksek lisanslar, eğitim programları, kurslar, sertifikalar, projeler derken gelip dayandığı noktanın "-Musta leen! bizim gızın gomşusu varya Iraz. He onun bi olu varımış. Bi işe gatıver onu. Çocuk bek efendi deyola. Senin müdüre bi deyiver hele." olması mantıklı gelmiyor değil mi?
Her gururlu yeni mezun bu anlattıklarımı komik bulacak ve kale almama eğilimi sergileyecektir. Ee tabi yıllarca okul okumuş ve hep aktif olarak hayatın içinde bulunmuştur. Doğal yollardan iş bulmalıdır.
Önceleri pek üzerine düşmez bu durumun, internetten bir iki ilana göz atar. Göz atılan ilanların sayısı çoğalır zamanla. Daha çok başvuru. Daha çok "Sayın Yeni Mezun, İlanımıza başvurduğunuz için teşekkür ederiz! İhtiyaç halinde başvurunuz değerlendirilecektir." cevabı. Derken "yaratıcı CV" diye bişey keşfeder bizim yeni mezun. En yaratıcısını o hazırlar ve başlar insan kaynaklarının kapısını çalmaya. Bir çoğu internetten başvuru kabul ettiği için geri çevirir. Konuşabildikleri ise "askerlik sorar, bir kaç dilde seslenir" bizim yeni mezuna. Gel zaman git zaman umudu iyiden iyiye tükenen yeni mezun bir arkadaşının çalıştığını öğrenir. Arkadaşına hemen sorar "sen nasıl iş buldun?" aldığı cevap ilaç olacaktır derdine. Arkadaşı "ben bulmadım ki" der, "babamın bi tanıdığıymış okuldan gelince hemen başladım".
Bizim birikimli, donanımlı, güncel gelişmelerle iç içe, aktif, öğrenme odaklı, işiyle ilgili teorik bilgilere hakim yeni mezun da tutar kahvehane yolunu.
Emeklilikten emekli olmuş amcaların, tozlu telefon defterlerinden medet ummaya.
-Bana iş bulur musunuz?
-Bana uygun bir iş var mı acaba?
-Amca, benim hiç işim olmadı size iş diyebilir miyim?
Peşin cevap: Kurumsal firmalarda tanıdıkla işler yürümez diye düşünüyorsanız. Orada çalışanlara sorun. Sektörlerinde lider diyebileceğimiz firmaların genel müdürlüklerine varana kadar tanıdıkla işlediğini bilipte söyleyenimiz yoktur herhalde.
Not1: Referans ile karışmasın, bahsettiğim ilişkiler referansın kapsamının yanından geçmez.
Not2: İş arama süreciyle ilgili sadece tek bir virajdan söz edilmiştir. Umarım başka eğlenceli virajlardan da konuşuruz zamanla.
Not3: Yazıda geçen şive uydurmadır.
Hikayenin eğlenceli kısmı bu yolun virajlarında saklı aslında. İşe girmek uğruna yapılanlar artık tam zamanlı bir işten daha uzun süren uğraşlar gerektirmekte; diplomalar, yüksek lisanslar, eğitim programları, kurslar, sertifikalar, projeler derken gelip dayandığı noktanın "-Musta leen! bizim gızın gomşusu varya Iraz. He onun bi olu varımış. Bi işe gatıver onu. Çocuk bek efendi deyola. Senin müdüre bi deyiver hele." olması mantıklı gelmiyor değil mi?
Her gururlu yeni mezun bu anlattıklarımı komik bulacak ve kale almama eğilimi sergileyecektir. Ee tabi yıllarca okul okumuş ve hep aktif olarak hayatın içinde bulunmuştur. Doğal yollardan iş bulmalıdır.
Önceleri pek üzerine düşmez bu durumun, internetten bir iki ilana göz atar. Göz atılan ilanların sayısı çoğalır zamanla. Daha çok başvuru. Daha çok "Sayın Yeni Mezun, İlanımıza başvurduğunuz için teşekkür ederiz! İhtiyaç halinde başvurunuz değerlendirilecektir." cevabı. Derken "yaratıcı CV" diye bişey keşfeder bizim yeni mezun. En yaratıcısını o hazırlar ve başlar insan kaynaklarının kapısını çalmaya. Bir çoğu internetten başvuru kabul ettiği için geri çevirir. Konuşabildikleri ise "askerlik sorar, bir kaç dilde seslenir" bizim yeni mezuna. Gel zaman git zaman umudu iyiden iyiye tükenen yeni mezun bir arkadaşının çalıştığını öğrenir. Arkadaşına hemen sorar "sen nasıl iş buldun?" aldığı cevap ilaç olacaktır derdine. Arkadaşı "ben bulmadım ki" der, "babamın bi tanıdığıymış okuldan gelince hemen başladım".
Bizim birikimli, donanımlı, güncel gelişmelerle iç içe, aktif, öğrenme odaklı, işiyle ilgili teorik bilgilere hakim yeni mezun da tutar kahvehane yolunu.
Emeklilikten emekli olmuş amcaların, tozlu telefon defterlerinden medet ummaya.
-Bana iş bulur musunuz?
-Bana uygun bir iş var mı acaba?
-Amca, benim hiç işim olmadı size iş diyebilir miyim?
Peşin cevap: Kurumsal firmalarda tanıdıkla işler yürümez diye düşünüyorsanız. Orada çalışanlara sorun. Sektörlerinde lider diyebileceğimiz firmaların genel müdürlüklerine varana kadar tanıdıkla işlediğini bilipte söyleyenimiz yoktur herhalde.
Not1: Referans ile karışmasın, bahsettiğim ilişkiler referansın kapsamının yanından geçmez.
Not2: İş arama süreciyle ilgili sadece tek bir virajdan söz edilmiştir. Umarım başka eğlenceli virajlardan da konuşuruz zamanla.
Not3: Yazıda geçen şive uydurmadır.
En Önemli Not:
Bende iş arıyorum bende.
CV'im var şuan elimde.
İşe girmek isterim.
Alım yok hiç bi yerde.
Açlıktan oluyor böyle şeyler. :) Kusura bakmayın. Son dörtlükten sonra bir çoğunuzun gözünde bu bloğun bittiğini biliyorum. :) Bu farkındalıkla satırlarıma son verirken iş tekliflerinize açık olduğumu bir kez daha vurguluyorum. :)
Arabesk repten gayrı dinlemeyen dostlara bilgilendirme, sözler Ferdi Tayfur'un "Bende Özledim" isimli eserinden uyarlanmıştır.
0 yorum:
Yorum Gönder